بیماری پارکینسون تصویر No Further a Mystery

بیماری پارکینسون تصویر No Further a Mystery

Blog Article

بسیاری از داروهای پارکینسون داروهای دوپامینرژیک هستند.  هدف آنها افزایش سطح دوپامین یا تأثیرگذاری بیشتر آن بر روی مغز است.

یکی دیگر از داروهایی که برای درمان پارکینسون استفاده می شود، داروهایی است که علائم غیر حرکتی را کنترل می‌کنند.

آگونیست های دوپامین می توانند عملکرد دوپامین را در مغز تقلید کنند.  آنها کمتر از لوودوپا مؤثر هستند ، اما هنگامی که لوودوپا کمتر تأثیرگذار است ، می توانند به عنوان داروهای کمکی مفید باشند.

فیزیوتراپی به دلیل جلوگیری از پیشرفت بیماری و ممانعت از محدودیت های عملکردی در درمان بسیار موثر خواهد بود.

  برخی از دانشمندان معتقدند که ویروس ها هم می توانند باعث ابتلا به پارکینسون شوند.

  موقعیت جغرافیایی ممکن است یکی از دلایل این خطر بیشتر باشد.

۱. عوارض جانبی داروها: برخی از داروهای خاص که برای درمان مشکلات روانی نظیر روان‌پریشی یا افسردگی مصرف می‌شوند، ممکن است موجب بُروز علائمی نظیر علائم بیماری پارکینسون شوند.

مرحله‌ی پیشرفته: برخی از افراد هیچ‌گاه به این مرحله نمی‌رسند. این حالت زمانی است که داروها دیگر اثری ندارند و ناتوانی‌های جدی پیش می‌آید. در این وضعیت، بیمار ممکن است دچار مشکلات زیر شود:

اصلاح و بهبود چگونه از پیشرفت بیماری پارکینسون جلوگیری کنیم طرز نشستن و تعادل و به حداقل رساندن خطرات زمین خوردن

کلیه مطالب صرفا جهت آگاهی بخشی است و جنبه تشخیص و درمان قطعی ندارد. در صورت نیاز به هر نوع تشخیصی به پزشک مراجعه کنید.

جنسیت: مردان یک و نیم برابر بیشتر از زنان در معرض ابتلا به پارکینسون هستند.

علت خستگی چیست؟ رفع کمبود انرژی و خستگی در بدن زنان و مردان

بسیاری از مردم در این مرحله از پارکینسون نمی توانند به تنهایی زندگی کنند زیرا زمان حرکت و زمان واکنش کاهش می یابد.

 در پارکینسون ، سلولهای ماده سیاه به تدریج می میرند.  هنگامی که این اتفاق می افتد ، سطح دوپامین کاهش می یابد.